مرتضی بخواب که علی بیدار است!

این مطلب را در وب سایت دل آباد خواندم وچون بسیار زیبا نوشته شده بود برآن شدم تا در وبلاگ خود این نوشته زیبا را منعکس کنم تا دوستانم را هم تشویق به خواندن این متن بکنم.

باتشکر از سید رضی زاده و وبسایت بی نظیرش.

عد از گذشت دو دهه از جنگ، باید تأسف خورد به حال کسانیکه در سایه سار آرامشی که حاصل از جانفشانی های قهرمانان ملی این کشور است، شکر عافیت می خورند و نمک بر زخم آنهایی می زنند که در این راه از جان خود گذشتند. برخی چه خوب یاد و خاطره آن سرافرازان را در سالروز آزادسازی خونین شهر گرامی داشتند. اگر نگاه داشتن احترام آن معلم عشق نبود، اگر حفظ حرمت شهیدی چون مطهری نبود، خیلی پیشتر از این باید به برخی احوال و اقوال آقازاده ایشان پرداخته می شد. ما هر چه می خواهیم احترام آن معلم نمونه انقلاب، مطهری مطهر را حفظ کنیم و جواب آقازاده ایشان را ندهیم، انگار نمی شود. من اگر بخواهم اعداد انقلاب را از 57 تا 92 بشمارم، علی مطهری بین این همه اعداد ثقیل، عددی محسوب نمی شود. من بیشتر صفحات کتاب انقلاب را خوانده ام، اما در این بین نامی از علی مطهری ندیده ام