وقتی نام امام کاظم (ع) را میشنوم حسرت میخورم
آری حسرت حسرتی که چهار سال است دارم حسرت آن روزی که مدیر کاروان گفت ؛ زائرین عزیز چون کاظمین امنیت نداره 2ساعت بیشتر نمی تونیم بمونیم سریع سرساعت دم ماشین باشید ناهارهم داخل ماشین میخوریم غذا هم از مهمانسرای حضرت .
ومن همان 2ساعت راهم قدر ندانستم و.... .
چند سالی میشه گذشته تواین چند سال پای درس اساتید یاد گرفتم که دعا کنم تا بامعرفت به زیارت ائمه مشرف شویم بامعرفت.
سر کلاس استاد سید مرتضی میر کتولی بودم استاد از یکی از دوستانشان نقل می کردند که رفته بوده زیارت ائمه کاظمین متولی حرم امام کاظم بااین فرد دوست بوده وبه او میگه می خوای محل زندانی شدن امام رو ببینی وبا هم به سردابی که حدودا 10 یا 15 متر پایین تر از سطح زمین بود رفتیم به دالانی به طول 20 ، 30 متر که برای رد شدن باید خم شد رسیدیم بعد از طی این مسیر به اتاقکی کوچک که امام در آن جا زندانی بودند رسیدیم وقتی استاد این جملات را گفت یاد کلمات کتاب انسان 250 ساله که از بیانات امام خامنه ای استخراج شده افتادم که در فصل امام کاظم می فرمایند سندی بن شاهک این سرسپرده بنی عباس در خانه خودش
- ۴ نظر
- ۰۳ خرداد ۹۳ ، ۱۷:۵۸
- ۱۸۴۶ نمایش